Tamen a proposito, inquam, aberramus

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Restatis igitur vos; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Duo Reges: constructio interrete. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Hoc non est positum in nostra actione. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Equidem e Cn. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Sed plane dicit quod intellegit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.